تمام طعم لـذت ، با تــو معنی میشود . . . !!

 وقتی ،

 تعبیر عسل ترین رویـا آغوش تـــــــــــو باشد .

از تمامی جهان تنها به اطلس نگاه تو دل‌خوشم

و رازی که

بوی پونه‌های وحشی را بدهد

دست شسته ام از تو.

بین من و تو...

هر آنچه بود..

تیمور بود.

.

یک پایش می لنگید...

یادت

پرچم صلحی‌ست

میان

این‌همه شورش فکر ...

می خواهم سر به تن
این زنــــــــــدگی نباشد
وقتی تو را ندارم...

ادامه مطلب

تـُ بآشے

مـن بآشمـ ؛

و ...

هیچ !

دُنــیا همـ ارزانــے ِ خودشآن !

تــو را دوست دارم ..... همیــن!

 نه شاعرانه

 و نه بــا/ تشبیه های عجیـب و غریب.

 به همین ســادگی

 دوســتت دارم .

بوی باران می دادی

 بوی دلتنگی های

 یک خیابان خیس و خلوت در شب

 با زخم های خط کشی شده

 و چراغ های بی خواب ...

 بوی

 باران

 می دادی

 می خواستم تو را قدم بزنم ....

هَمیشه نمے شود

 زد به بی خیالےو گفتــــ:

 تنهـــــــــــا آمَــده امــ ٬ تنهـــــــا می روم...

 یک وقت هایے

 شاید حتے برای ساعتےیا دقیقه اے..

 کم می آورے

 دِل وآمــآنده اتـــ

 یکنـَفــررا می خواهد!

حافظ هم ..

 از من کلافه است !

بس که ..

 آمدنت را فال گرفتم !!

 --------

خنده ات
خدا را بنده نیست
هر بار می خندیدی
پاره می شد
بند بند_دلم
... خنده های تو
رحم و مروت سرشان نمی شد
بیچاره دلم..!

با این شراب‌ها

 مست نمی‌شوم دیگر.

 باید دوباره سُراغِ چشم‌های تو بیایم!

 (رضا کاظمی)

انگشتانــــم

ســــالخوردگی خودکـــــاری را می لـــرزانند

کــــــه جوهرش را

تــــــا آخرین لحظه ها ی نــــامت خواهد رساند...

به خودم حسودی میکنم گاهی .!!

که هیچ کس اندازۀ من ..

تو را دوست ندارد !

دیگــــــــر...
در هـــــوای شعــــرم هم...
آرام...
آرام...
نفس می کشم تــــــو را...
مبــــادا...
ســـــایه ام حتی...
به آستانه ی خیالتـــــ...
آفتــــــابی شـــود...

جدا که شدیم
هر دو به
یک احساس رسیدیم
تو به “فراغــــــت”
من به “فراقــــت”
یک
حرف تفاوت که مهم نیست

هــی روزگــار...

مــن بــه درکـــ ...

خــودتـــ خــســتــه نـــشــدی ،

از دیــدن تـــصـویـــر تــــکــراریــه درد کـــشـیـدن مـــن؟

اگــر کســي ســراغ صبــوريــمـ را گـــــرفـتــ
بگــوييــد کـــاسـه ش شکـستــ
دلــش از غــمـ لبــريــز شـد
و جــــا زد...

مقـصـد ...

مـــــــــــال ِ شــــــــــهر ِ قصّــــــــهـ ی ِ #بچّـــهـ گــی هـاسـتــ ... ،

دنیـــــــــــای ِ آدم بـزرگــــ هــــــــا ...

فـقــــــــط #جــــــــــادّهـ دارد ... "

هنوز
آراسته می شود
باد
به عشقی بی پایان
میان نگاه من
و خیال تو
.
.
 

من که هیچ ؛


بی تو ..


هوا هم با خودش درگیر است !!
 

گاهی شعر ندارم برایت

بنویسم

خودِت باید باشی...
 

جای خالیت


همه ی ذهنم را پر میکند..


وقتی نیستی...


فیلم می بینم


چای ... میوه ای میخورم


کتاب میخوانم


اس ام اس هایت را صدباره میخوانم

.

.

اما باز جای نبودنت ... خالیست!!

لبخند تو

دلم را قرص می‌کند

که هنوز هم

مالک تمام گستره‌ای که در چشم‌های تو جا گرفته است

منم !

از مهتاب و خورشید و ستاره گرفته

تا
کوه و دشت و دریا ...

با همه این‌ها

هنوز هم

زمین زیر پای من سفت نیست !

دور از تو
رودی کوچکم
قفل اسکله را می بوسم
توقع دریایی ندارم.

دور از تو
فواره ی بی قرارم
پرپر می زنم
که از آسمان تهی
به خانه ی اولم برگردم.

تنها معمایــ ــ ــ بزرگــ ـــ ــ زندگی ام

 که هنوز حـــَـــل نشده این است که ….

 چه شد اینطور دلباخته ات شدم؟؟؟

 آن هم کسی مثل من……

 که از کنار عشق رد هــ ــــ ــم نمیشد !

دلتنگم ؛

 نه برای کسی از بی کسی !

 خسته ام ؛

 نه از تکاپو از در به دری !

 نه دوستی ؛

 نه یادی ؛

 نه خاطره ی شیرینی …

 تنهایم ! تنهاتر از آن سنگ کنار جاده ….

 اما مشتاقم ؛ مشتاق دیدار آن کس که صادقانه یادم کند … !!!

لب هایت طعم سیب می دهند !
.
.
.
میخواهی آدمم کنی؟